1. شیر اطمینان: شیر اطمینان یکی از اجزای ایمنی کلیدی یک اجاق گاز است. چنین شیرهایی معمولاً به گونه ای طراحی می شوند که نسبت به تغییرات فشار گاز حساس باشند. به عنوان مثال، هنگامی که یک خط لوله گاز نشت می کند یا فشار غیرعادی افزایش می یابد، شیر بلافاصله بسته می شود و جریان گاز قطع می شود. این فرآیند برای جلوگیری از خطرات احتمالی به سرعت انجام می شود. برخی از اجاق‌های گازی سطح بالاتر نیز ممکن است به ویژگی تنظیم مجدد خودکار مجهز باشند تا اطمینان حاصل شود که پس از رفع مشکل دوباره راه‌اندازی می‌شوند.

2. سنسور دما: سنسور دمای داخل کوره گازی برای نظارت بر دمای حفره فر می باشد. اگر یک سنسور افزایش غیرعادی دما را تشخیص دهد، ممکن است نشان دهنده یک نقص یا ناهنجاری دیگر باشد. به عنوان مثال، یک سنسور ممکن است گرمای بیش از حد را به دلیل یک مدار الکتریکی معیوب احساس کند، سیستم را تحریک کند تا برق را قطع کند یا منبع گاز را متوقف کند و در نتیجه از آتش سوزی جلوگیری کند.

3. سنسور شعله: سنسور شعله برای تشخیص وجود شعله باز در حفره کوره استفاده می شود. اگر حسگر شعله باز غیرعادی را تشخیص دهد، ممکن است شرایط احتراق غیرعادی را نشان دهد که ممکن است ناشی از نشت گاز یا مشکل احتراق باشد. در این حالت، سیستم می تواند اقدامات سریعی مانند بستن دریچه های گاز و به صدا درآوردن آلارم های اضطراری انجام دهد.

4. پنل کنترل الکترونیکی: شیرهای ایمنی و سنسورها به صورت هوشمند از طریق کنترل پنل الکترونیکی کنترل و کنترل می شوند. برنامه‌ها و الگوریتم‌های روی پانل می‌توانند سیگنال‌های حسگر را قضاوت کنند و تصمیم بگیرند که مکانیسم‌های ایمنی باید چه زمانی فعال شوند. این نوع سیستم می تواند با توجه به استانداردهای ایمنی تعیین شده توسط کاربر بسیار دقیق پاسخ دهد و ایمنی کاربر را هنگام استفاده از کوره گازی تضمین کند.

5. دکمه توقف اضطراری: دکمه توقف اضطراری ابزار مهمی برای مداخله دستی کاربر است. در مواقع اضطراری، کاربر می تواند دکمه را فشار دهد تا فورا جریان گاز و منبع تغذیه را قطع کند تا اطمینان حاصل شود که وضعیت بیشتر بدتر نمی شود. این دکمه معمولاً به گونه ای طراحی شده است که استفاده از آن ساده و آسان باشد و به کاربران اجازه می دهد در مواقع اضطراری واکنش سریع نشان دهند.